Twijde braif aan Korintiërs 01
01Aan God zien gemainte dij in Korinte is en tougelieks ook aan ale haailegen dij in hail Asia binnen.
Dizze braif komt van Paulus, Christus Jezus zien apostel - dat affeer wol God hom tou - en van bruier Timoteüs.
02Wie wènsen joe genoade en vree tou van God, ons Voader, en van ons Heer Jezus Christus.
03Priezen mout we de God en Voader van ons Heer Jezus Christus, dij Voader dij zo slim mit ons te doun het; dij God dij aans nait dut as ons opbeuren.
04Dij ons opbeurt, zo voak as we in kniep zitten. Den kin wie op ons beurt aandern weer opbeuren, zo voak as dij in kniep zitten. Moud dij God ons zulm insprekt, doar kin we heur weer mit helpen.
05Net as wie ja ekstroa te lieden hebben om Christus, zo krieg we van Christus ook weer ekstroa moud.
06Kom we in kniep, t is om joe moud te geven dat ter toch oetkomst is. Wor we bemoudegd, t is om joe moud inspreken te kinnen. Zo krieg ie kracht om zulfde dingen te verduren dij wie ook verduren mouten.
07Wie verwachten vervaast van joe, joa, wie waiten: net zo goud as ie joen dail van t lieden aanveerden, zel ie dat ook doun mit t bemoudegen.
08Wie willen joe ja beslist waiten loaten, bruiers en zusters, hou slim of wie in Asia in kniep kommen binnen. t Wer ons zo aldernoarste swoar moakt - meer as we verduren konden - dat we t alderdeegs haildaal nait meer zitten zagen dat we t levent holden zollen.
09Eerlieks woar: veur ons aigen gevuil haar we t doodvonnes al te pakken. Mor zo zol we leren nait op onszulm te vertraauwen, mor op dij God, dij doden opwekt.
10 En joa, hur! Hai het ons red van dood dij zo levensgroot op ons ofkwam. En ook wieder zel hai, op wèl of wie hopen, ons redden. Joa, redden zel e ons nog n moal,
11 as ie ook mithelpen deur joen gebed veur ons. Den kin in t openboar veur genoade dij ons bewezen is, deur hail wat mensken noamens ons daankt worden.f + Wie volgen hier (en in kep. 2:17 en 7:8) lezen van papyrus nr. 46.f*
12 Hier bin we ja groots op, dit duur we mit haand op t haart verkloaren: eerlek en zuver as God ons moakt het, nait mit loze streken van mensken, mor mit God zien genoade bin we in wereld te waark goan. Bie joe nog meer as bie aandern.
13 Wat wie joe schrieven, doar mout ie ja nait aanswat achter zuiken, as wat ie mainen der in te lezen of der oet te begriepen. Ik hoop dat ie ons nou haildaal begriepen zellen,
14 zo as ie ons al gedailtelk begrepen haren: ie maggen van ons snaren net as wie van joe, as ons Heer Jezus zien dag komt.
15 Doar was k zo van overtuugd, dat ik al eerder noar joe tou wol. Den kon k joe nog ais weer n plezaaier doun.
16 Noa n bezuik aan joe haar k den deurraaizen wold noar Macedonië tou. Den kon ie mie aan raais helpen noar Judea.
17 Kwam dat nou mor zo even bie mie op, dat ik dat wol? Al moak ik mien plannen zunder God ter in te betrekken; van dij gevolgen dat ie bie mie tougelieks te heuren kriegen: "Joa, wis" en "Nee, gain sproake van"?
18 Mor God staait ter börg veur dat ons bosschop aan joen adres nait tougelieks "joa" en "nee" is.
19 God zien Zeun, Jezus Christus, dij wie - dat hait Silvanus, Timoteüs en ik - maank joe verkundegd hebben, was ja nait tougelieks "joa" en "nee". Mor in hom is t veurgoud "joa!"
20 Aalhouveul beloftes God ja ook doan het, hai is t joawoord ter op. Doarom kin we deur hom ook amen zeggen tou God zien eer.
21 En wèl ons mit joe vasteghaid geft in Christus en ons zaalfd het, dat is God.
22 Dij het ons ook maarkt en zien Gaist as onderpaand in ons haarten legd.
23 Mor ik roup God as getuge op veur miezulm, dat ik, omdat ik joe ontzain wol, nait meer noar Korinte tougoan bin.
24 Nou mout ie nait denken dat we boas speulen willen over joen geleuf. Nee, wie waarken der aan mit dat ie plezaaier hebben. In t geleuf stoan ie ja wel vaast.
|
